Wylewki podłogowe anhydrytowe a bezpieczeństwo

W ostatnich latach popularność anhydrytowych wylewek podłogowych wzrosła, lecz wraz z nią pojawiły się liczne wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa tego materiału. Pytania o potencjalną szkodliwość czy nawet rakotwórczość anhydrytu wynikają często z niepełnej wiedzy na temat jego pochodzenia i właściwości. Warto zatem wyjaśnić, na czym polega różnica między wysokiej jakości posadzkami anhydrytowymi a produktami wątpliwej jakości, które mogą budzić słuszne obawy. Anhydryt, czyli bezwodny siarczan wapnia (CaSO₄), występuje zarówno w przyrodzie, jak i powstaje jako produkt uboczny przemysłowego odsiarczania spalin. W budownictwie wykorzystuje się go przede wszystkim do wykonywania gładkich, równych wylewek podłogowych. Kluczową kwestią jest jednak źródło jego pozyskania – od tego zależy, czy materiał będzie bezpieczny, czy też może zawierać niepożądane zanieczyszczenia.

W przypadku naturalnego anhydrytu ryzyko szkodliwości jest minimalne, gdyż surowiec ten nie zawiera substancji pochodzących z procesów spalania. Większe kontrowersje budzi natomiast tzw. gips poreakcyjny, pozyskiwany z odsiarczania spalin w elektrowniach węglowych. Jego jakość zależy od metody oczyszczania – najczystszy pochodzi z tzw. metody mokrej, która pozwala na usunięcie większości metali ciężkich i innych szkodliwych domieszek. W przeciwieństwie do niego, gips z metod półsuchych i suchych może zawierać więcej zanieczyszczeń, dlatego nie powinien być podstawowym składnikiem wylewek przeznaczonych do mieszkań.

Wątpliwości dotyczące rakotwórczości anhydrytu nie znajdują potwierdzenia w badaniach – certyfikowane produkty, takie jak Wolplan Alfa czy Knauf FE 50, spełniają rygorystyczne normy i posiadają atesty (np. EMICODE EC1 PLUS, atest PZH), gwarantujące brak toksycznego wpływu na zdrowie. Problemem może natomiast być pył powstający podczas obróbki wylewki, dlatego przy szlifowaniu lub wierceniu zaleca się stosowanie masek przeciwpyłowych i odpowiedniej wentylacji. Niepokój mogą też wzbudzać nieprzyjemne zapachy wydzielane przez niektóre wylewki anhydrytowe. Woń spalenizny, smoły czy nawet zgniłych jaj może świadczyć o obecności zanieczyszczeń organicznych, siarkowodoru lub innych szkodliwych związków. W takim przypadku warto sprawdzić pochodzenie surowca i upewnić się, czy producent zapewnia odpowiednią czystość materiału.

Wysokiej jakości anhydryt jest bezpiecznym i trwałym rozwiązaniem, pod warunkiem że pochodzi z wiarygodnego źródła. Wybierając wylewkę, warto zwracać uwagę na certyfikaty i unikać produktów o niejasnym składzie, które mogą zawierać szkodliwe domieszki. Dzięki temu posadzka będzie nie tylko funkcjonalna, ale również całkowicie neutralna dla zdrowia mieszkańców.